Η ομοιοπαθητική είναι ένα ιατρικό σύστημα που βασίζεται στην πεποίθηση ότι το σώμα μπορεί να θεραπευτεί μόνο του. Όσοι το εφαρμόζουν χρησιμοποιούν μικροσκοπικές ποσότητες φυσικών ουσιών, όπως φυτά και μέταλλα καθώς πιστεύεται ότι αυτά διεγείρουν τη διαδικασία ανάκαμψης. Αναπτύχθηκε στα τέλη του 1700 στη Γερμανία και είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Οι 2 θεωρίες της ομοιοπαθητικής
Η κύρια θεωρία πίσω από την ομοιοπαθητική ιατρική είναι απλή: "το όμοιο θεραπεύει το όμοιο."
Η πεποίθηση είναι ότι εάν κάτι προκαλεί συμπτώματα σε ένα υγιές άτομο, μπορεί να θεραπεύσει τα ίδια συμπτώματα σε ένα άτομο με ασθένεια. Για παράδειγμα, εάν έχετε αϋπνία, ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο μπορεί να είναι ένα πολύ αδύναμο διάλυμα που περιέχει καφέ. Οι επαγγελματίες της ομοιοπαθητικής λένε ότι λειτουργεί επειδή μια μικρή ποσότητα της ουσίας που προκαλεί ασθένειες διεγείρει το σώμα να αυτοθεραπευτεί. Ενώ η ομοιοπαθητική είναι σε μεγάλο βαθμό αναπόδεικτη, η βασική ιδέα δεν είναι ξένη στη σύγχρονη ιατρική επιστήμη. Είναι ουσιαστικά ο τρόπος που λειτουργούν τα εμβόλια: σε εκθέτουν σε μια μικρή ποσότητα νεκρού ή αδρανοποιημένου μικροβίου και αυτό εκπαιδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να το αναγνωρίζει και να το καταστρέφει, προστατεύοντας τον οργανισμό από την συγκεκριμένη ασθένεια.
Δυναμοποίηση
Η άλλη θεωρία που κρύβεται πίσω από την ομοιοπαθητική είναι αυτή της δυναμοποίησης. Οι επαγγελματίες πιστεύουν ότι όσο περισσότερο αραιώνεται ένα συστατικό, τόσο πιο ισχυρό γίνεται. Η σκέψη είναι ότι η αραίωση και η ανάδευση (έντονη ανακίνηση) ενός συστατικού ενεργοποιεί τις θεραπευτικές του δυνάμεις και ενισχύει την επίδρασή του.
Η δραστικότητα στα ομοιοπαθητικά διαλύματα ενδείκνυται με τρεις τρόπους:
- X ή D (η δεκαδική κλίμακα αραίωσης): Ένα συστατικό αναμιγνύεται με αλκοόλη ή απεσταγμένο νερό σε αναλογία 1:10. Για παράδειγμα, ένα μέρος καφέ (ή άλλο θεραπευτικό συστατικό) σε δέκα μέρη νερό.
- C (η εκατονταμερής κλίμακα αραίωσης): αναλογία 1:100, ή ένα μέρος θεραπευτικού συστατικού προς 100 μέρη νερού/αλκοόλης.
- Q (η κλίμακα quinquagin-imillesimal): αναλογία 1:50.000, ή ένα μέρος θεραπευτικού συστατικού προς 50.000 μέρη νερού/αλκοόλης.
Οι 3 Αρχές της ομοιοπαθητικής
Η ομοιοπαθητική βασίζεται σε τρεις αρχές:
- Ο νόμος των ομοίων: Το «όμοιο θεραπεύει το όμοιο».
- Η αρχή της μοναδικής θεραπείας: Ένα φάρμακο πρέπει να καλύπτει όλα τα σωματικά, συναισθηματικά και ψυχικά συμπτώματα μιας ασθένειας.
- Η αρχή της ελάχιστης δόσης: Μόνο μια μικρή ποσότητα ουσίας χρησιμοποιείται στην αρχή, ακολουθούμενη από ελάχιστες αυξήσεις με την πάροδο του χρόνου.
Ποιες καταστάσεις αντιμετωπίζει η ομοιοπαθητική;
Χρησιμοποιείται για μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων χρόνιων ασθενειών:
- Αλλεργίες
- Ημικρανίες
- Κατάθλιψη
- Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
- Ρευματοειδής αρθρίτιδα
- Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου
- Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για μικρά προβλήματα όπως μώλωπες, γρατζουνιές, πονόδοντους, πονοκεφάλους, ναυτία, βήχα και κρυολογήματα.
Λειτουργεί πραγματικά;
Η έρευνα είναι μικτή. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι χρήσιμα, ενώ άλλες όχι. Οι επικριτές αναφέρουν τα οφέλη του φαινομένου εικονικού φαρμάκου (placebo), ότι δηλαδή τα συμπτώματα βελτιώνονται επειδή το άτομο πιστεύει πως η θεραπεία λειτουργεί - όχι επειδή το κάνει πραγματικά. Αυτό μπορεί να κάνει τον εγκέφαλο να απελευθερώσει χημικές ουσίες που ανακουφίζουν για λίγο τον πόνο ή άλλα συμπτώματα. Οι γιατροί διχάζονται επειδή ορισμένες από τις θεωρίες πίσω από την ομοιοπαθητική δεν συνάδουν με τις αρχές της χημείας και της φυσικής.
Εάν σκέφτεστε να δοκιμάσετε αυτές τις εναλλακτικές θεραπείες, μιλήστε με το γιατρό σας ώστε να σας βεβαιώσει ότι είναι ασφαλείς και δεν θα αλληλεπιδράσουν με άλλα φάρμακα που ίσως λαμβάνετε.
