Για φυσική αντιφλεγμονώδη δράση, διαλέγουμε Αρπαγόφυτο
Το Αρπαγοφυτο (Harpagophytum Procumbens - Devil's Claw) είναι γνωστό στη χώρα μας και ως "Νύχι του Διαβόλου". Η ονομασία αυτή δεν σχετίζεται με τη δράση και τις ιδιότητες του, αλλά με το γαμψό καρπό του που τραυματίζει ζώα βοσκής στην επαφή μαζί του. Χρήσιμο μέρος του φυτού είναι η βολβώδης ρίζα του.
Το φυτό
Είναι ένα έρπον ποώδες, πολυετές φυτό με μια ανθεκτική κεντρική ρίζα που περιλαμβάνει μία ομάδα από δευτερεύοντες κονδύλους που κρέμονται από αυτήν. Τα φύλλα είναι ακανόνιστα και γκριζοπράσινα, που καλύπτονται από μικροσκοπικά υπόλευκα κολλώδη κύτταρα ενώ τα άνθη του έχουν σχήμα τρομπέτας και βρίσκονται σε κόκκινο, μωβ και ροζ χρώμα, που στο εσωτερικό τους κιτρινίζουν. Μπορεί να βρεθούν και φυτά με εντελώς κίτρινα ή λευκά άνθη. Οι χαρακτηριστικοί καρποί του είναι ξυλώδεις, ωοειδείς κάψες με δύο κεντρικά αγκάθια και δύο παράπλευρες σειρές από 12 ως 16 μυτερά αγκάθια σε σχήμα γάντζου (άρπαγες), που περιέχουν καφέ και μαύρους στενόμακρους τραχείς σπόρους.
Το προφίλ των συστατικών του
Το βότανο περιέχει γλυκοζίτες (αρπαγοσίδη, αρπαγίδη, προκαμπίδη – αυτές οι ουσίες βρίσκονται στους κονδύλους του φυτού και θεωρούνται ως τα κύρια συστατικά που δίνουν τις θεραπευτικές ιδιότητες στο βότανο), σάκχαρα (κύρια τετρασακχαρίτη), τριτερπενοειδή (ελαιανολικό και ουρσολικό οξύ), φυτοστερόλες (κυρίως β-σιτοστερόλη), αρωματικά οξέα (καφεϊκό, κινναμωμικό, και χλωρογενικό οξύ), φλαβονοειδή (λουτεολίν και καμπφερόλη).
Τα οφέλη
Το βότανο έχει αντιφλεγμονώδεις, αντιρρευματικές, αναλγητικές, ηρεμιστικές και διουρητικές ιδιότητες. Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, το αρπαγόφυτο
χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας, και της μυαλγίας.
Πολλές κλινικές μελέτες έχουν γίνει για τις ιδιότητες του βοτάνου. Έρευνες που έγιναν στη Γερμανία στο Πανεπιστήμιο της Ιένας (1958-1976) διαπίστωσαν πως έχει
ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, που συγκρίνονται με τις αντίστοιχες της κορτιζόνης και του συστατικού phenylbutazine (φενυλβουταζόνη) που χρησιμοποιείται ως αναλγητικό σε φάρμακα κατά των μυοσκελετικών πόνων (αρθρίτιδα, τενοντίτιδα, πόνοι πλάτης κ.ο.κ.).
Η χρήση του βοτάνου θεωρείται ότι έχει
συμπληρωματικά οφέλη σε περιπτώσεις δυσπεψίας και χρησιμοποιείται εξωτερικά για δερματοπάθειες (κατάπλασμα). Χρησιμοποιείται ακόμη
σε περιπτώσεις αρθρίτιδας, ποδάγρας, μυϊκού άλγους και διαφόρων μορφών μυϊκού ρευματισμού, πόνων στη μέση και γενικότερα ρευματοειδών παθήσεων. Το βότανο είναι δυνατό να ανακουφίσει τον πόνο και τη φλεγμονή από αρθρίτιδα, καθώς και του πόνους χαμηλά στην πλάτη, στα γόνατα και στο ισχίο.
Χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, της τενοντίτιδας κ.ά. Επίσης, έχει βρεθεί ότι
βελτιώνει την όρεξη και ανακουφίζει από ήπιες στομαχικές διαταραχές.
Η φαρμακευτική του ελκυστικότητα έγκειται στο ότι δεν περιέχει τοξικές ουσίες και δεν έχει καμία γνωστή παρενέργεια, κατά συνέπεια είναι κατάλληλο για γενικό καθαρισμό των οργάνων και έχει καλή διουρητική επίδραση. Λόγω αυτών των ιδιοτήτων του, δρα προληπτικά κατά πιθανών ανεπιθύμητων καταστάσεων