Σε προηγούμενο άρθρο μας είχαμε γνωρίσει πως μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα διάφορα είδη τσιμπημάτων, σήμερα θα μάθουμε τι ενέργειες πρέπει να κάνουμε για να μην στιγματιστούν οι διακοπές μας από δυσάρεστες αναμνήσεις.
Αν μας τσιμπήσει
Κουνούπι - σκνίπα
Τα τσιμπήματα από κουνούπια και σκνίπες θεωρούνται πιο αθώα και σπανιότερα δημιουργούν προβλήματα. Μάλιστα θα σταματήσουν να σας προκαλούν φαγούρα και τα σημάδια θα υποχωρήσουν μόνα τους μέσα σε λίγες ημέρες.
Μέχρι τότε, μπορείτε να κάνετε τα ακόλουθα:
Απλώστε μια λοσιόν, κρέμα ή πάστα. Εφαρμόστε μια ειδική λοσιόν για μετά το τσίμπημα ή μια απλή κρέμα με υδροκορτιζόνη για επάνω στο σημείο του τσιμπήματος, για να υποχωρήσει η φαγούρα.
Εφαρμόστε μια κρύα κομπρέσα. Θα σας βοηθήσει να ανακουφιστείτε από την φαγούρα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ένα δροσερό, υγρό πανί για λίγα λεπτά.
Μέλισσα ή σφήκα
Τα τσιμπήματα από μέλισσα ή σφήκα προκαλούν τοπική φλεγμονώδη αντίδραση του δέρματος που είναι αποτέλεσμα του δηλητηρίου που περνάει στον οργανισμό μας με το κεντρί του εντόμου.
Τοπική κοκκινίλα, πρήξιμο, πόνος ή φαγούρα είναι τα κύρια συμπτώματα στο σημείο του τσιμπήματος, που μπορούν να διαρκέσουν από αρκετές ώρες μέχρι αρκετές ημέρες. Ευτυχώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα τσιμπήματα αυτού του είδους δεν είναι επικίνδυνα και οι περισσότεροι από τους ενηλίκους χρειάζονται αρκετές εκατοντάδες τσιμπημάτων τον ίδιο χρόνο για να κινδυνεύσουν. Τσιμπήματα όμως στο στόμα ή το λαιμό προκαλούν πρήξιμο που δυσκολεύει την αναπνοή και γι’ αυτό θεωρούνται πιο επικίνδυνα.
Η αφαίρεση του κεντριού είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει το άτομο που τσιμπήθηκε από σφήκα ή μέλισσα. Η αφαίρεση μπορεί να γίνει με τα νύχια ή με ένα τσιμπιδάκι. Προσοχή χρειάζεται να μη γίνει προσπάθεια αφαιρέσεως του κεντριού με πίεση (ζούληγμα) της περιοχής όπου είναι καρφωμένο με τα δάχτυλα ή με τα νύχια μας, διότι μπορεί, αντί να βγει το κεντρί προς τα έξω, να σπρωχθεί ακόμη πιο βαθιά.
Τοπική εναπόθεση πάγου, ψυχρών επιθεμάτων, κορτιζονούχου αλοιφής ή και η λήψη κάποιου αντιισταμινικού χαπιού σίγουρα θα απαιτηθούν για την ανακούφιση από τα συμπτώματα.
Σπάνια, υπερευαίσθητα άτομα μπορούν να παρουσιάσουν αναφυλακτική αντίδραση στο τσίμπημα σφήκας ή μέλισσας, που εκδηλώνεται με σοβαρή υπόταση, έντονο ίδρωμα, δύσπνοια και μελάνιασμα. Τα άτομα αυτά απαιτούν άμεση ιατρική βοήθεια και αν γνωρίζουν την υπερευαισθησία τους, θα πρέπει να είναι εκπαιδευμένα να κάνουν μόνα τους μια ένεση αδρεναλίνης, την οποία θα πρέπει να έχουν πάντοτε μαζί τους.
Τσούχτρα
Απομακρύνετε τα τυχόν κολλημένα στο σώμα σας πλοκάμια της τσούχτρας, όχι όμως με γυμνά χέρια, διότι αυτό θα οδηγήσει σε κόλλημα των πλοκαμιών στα χέρια σας και κατά συνέπεια, μεταφορά κι εκεί του ερεθισμού. Αν δεν υπάρχει καλύτερος και προσφορότερος τρόπος, γεμίστε τη χούφτα σας με άμμο και τρίψτε το σημείο του σώματος όπου είναι κολλημένα τα πλοκάμια της τσούχτρας.
Τοποθετήστε στο σημείο του τσιμπήματος πάγο ή κρύες κομπρέσες. Αυτό περιορίζει τον ερεθισμό.
Αλείψτε την πάσχουσα περιοχή με μια κορτινοζούχο κρέμα. Η κρέμα αυτή περιορίζει την τοπική φλεγμονώδη αντίδραση και ανακουφίζει γρήγορα από το τσούξιμο και τη φαγούρα. Αν δεν υπάρχει τέτοια κρέμα, χρησιμοποιήστε κομπρέσες με ξυδόνερο (ένα μέρος ξύδι και τρία νερό). Με τον τρόπο αυτό αντιμετωπίζονται η φαγούρα και το τσούξιμο.
Καλό είναι να λάβετε κάποιο αντιισταμινικό χάπι, για να αποφύγετε το ενδεχόμενο αλλεργικής αντίδρασης. Με το χάπι αντιμετωπίζονται συστηματικότερα και τα συμπτώματα.
Αν τα συμπτώματα είναι έντονα και δεν υποχωρούν ίσως χρειαστεί να απευθυνθείτε σε κάποιο νοσοκομείο για ένεση κορτιζόνης.
